Dag lieve oma

//

Voorbij is de harde werkelijkheid van tijd
Soms voldaan, soms ook een beetje spijt
Een prachtig leven geleefd
Alles gegeven, alles beleefd

Voorbij is de kans die je had
Toen je eenmaal op die vertrouwde bank zat
Want grijp je dit keer het moment
Nu je er toch bent

Oma, bent U bang om te gaan
Oma, waar denkt U aan
Gaan we elkaar nog een keer zien
Geen definitief afscheid want misschien

Tot misschien er niet meer van mag komen
En blijven woorden in mijn dromen
Rondspoken in mn hoofd
Ik had het mezelf echt beloofd

Vanaf nu nooit meer thuis
Geen woorden meer in het lege huis
Plotseling is het voorbij
En bent U een herinnering, diep verankerd in mij

Dag lieve oma, rust zacht
We kijken naar U in de nacht 
En wie weet misschien
Gaan wij elkaar ooit weer zien

//